De Kranenhof is gerealiseerd na een fusie tussen drie sportverenigingen. KYBYS maakte de ontwerpen, verzorgde het vergunningenmanagement en stelde de aanbestedingsdocumenten op. Ook namen we plaats in het uiteindelijke bouwteam. Dat resulteerde in een toekomstbestendige en multifunctionele sportaccommodatie.

Tijdens de inspiratiedag vertelde Edwin van Kraaij van EGS’20 over de fusie. In een driehoekgesprek spraken projectleider Tomas Rongen (KYBYS), projectleider Anneke Heermans (gemeente Land van Cuijk) en Pascal Kersten (EGS’20) over het proces en de verschillende verantwoordelijkheden.  Ook projectleider Joris van der Cammen (KYBYS) en adviseur Rik Vernooij (KYBYS) verzorgden een presentatie.

Na de lunch kregen de deelnemers een rondleiding over het multifunctionele sportpark.

We nodigen je graag uit om op donderdag 23 maart inspiratie op te komen doen over dit onderwerp. De locatie is de onlangs gerealiseerde multifunctionele sportaccommodatie De Kranenhof in Escharen. Deze accommodatie  is om meerdere redenen heel bijzonder. Drie sportverenigingen hadden de intentie uitgesproken te gaan fuseren en daarvoor was een nieuwe accommodatie nodig. Het initiatief hiervoor kwam vanuit de verenigingen. Voor de realisatie is gekozen voor een bouwteam. KYBYS maakte hier ook deel vanuit.

Extra bijzonder: het sportcomplex is door de KNVB gekozen als een van de speellocaties voor de KNVB-jeugdteams!

De multifunctionele accommodatie is een mooie plek voor een kennisdag die KYBYS samen met de nieuwe vereniging EGS’20 organiseert. In de ochtend kun je kennis opdoen met betrekking tot het proces en de ontwikkeling van de sportaccommodatie, waaronder de aanpak van de verenigingen en de rol die de gemeente had en hoe KYBYS hier vorm aan heeft gegeven. Uiteraard is er volop gelegenheid om vragen te stellen en kennis te delen. Na de lunch sluiten we de dag af met een rondleiding over het sportpark.

Aanmelden kan via onderstaand formulier. We begroeten je graag op 23 maart in Escharen!

Nu er mogelijk een verbod komt op polymerische infill zoals SBR en TPE, wil de gemeente Best daar op inspelen en deze infill niet meer gebruiken. In de gemeente liggen momenteel met SBR of kurk ingestrooide velden. Omdat in 2023 drie velden bij de twee verenigingen vervangen moeten worden, is dat een mooi moment de mogelijkheden voor non-infill te verkennen.

Om meer inzicht te krijgen liet onze projectleider Joris van der Cammen een afvaardiging van de gemeente en verenigingen een aantal velden zien. Het gezelschap ging onder meer naar De Herdgang, het trainingscomplex van PSV. Hier liggen hybride, TPE-ingestrooide en non-infill velden.

Aansluitend bezocht het gezelschap velden in Empel en Rosmalen, waar gevoetbald wordt op velden met minerale infill. ,,We hebben er bewust voor gekozen ook spelers van de voetbalverenigingen mee op excursie te nemen”, vertelt Joris. ,,Het is belangrijk de spelerservaring mee te nemen in de uiteindelijke keuze. Er zit wel wat verschil in de manier van voetballen op de verschillende velden. We hebben de voetballers een evaluatieformulier gegeven, de uitkomsten hiervan zijn onderdeel van de uiteindelijke keus.”

De rondgang langs de velden helpt de gemeente in hun uiteindelijke beslissing. KYBYS begeleidt het gehele proces.

KYBYS is weliswaar lid van VSG maar kan zich niet vinden in deze standpunten. Projectleiders Tomas Rongen en Joris van der Cammen daarover: ,,Deze drie standpunten geven aan dat de overheid haar verantwoordelijkheid niet neemt.” Beiden spreken hun verbazing uit.

Joris: ,,Wij vinden dat door te stellen dat beheersmaatregelen als kantplanken afdoende zijn, het probleem wordt gebagatelliseerd. Je bestrijdt de gevolgen, althans voor een belangrijk deel, maar het probleem blijft bestaan. Begrijp ons niet verkeerd: we vinden kantplanken een goede oplossing om verspreiding van infill tegen te gaan. Maar als er nu een veld moet worden aangelegd, roepen we op om een toekomstbestendige oplossing te kiezen. SBR past niet in die toekomst en om daar met de huidige inzichten en aanstaande wetgeving nog in te investeren, is weggegooid geld. En waarom? Er zijn voldoende alternatieven voorhanden.”

Kijk naar de toekomst

VSG stelt in het artikel dat het verbod niet ligt op het gebruik van polymerische infill maar voor het op de markt brengen hiervan. ‘De verantwoordelijkheid voor naleving ligt daarom bij leveranciers en installatie- en onderhoudsaannemers en niet bij veldeigenaren.’ Tomas: ,,Het hypocriete daarvan is natuurlijk dat geen marktpartij polymerische infill aanbrengt tenzij er een verzoek ligt van de veldeigenaar. Er wordt gewoon voor betaald en daarom ligt er wel degelijk een verantwoordelijkheid bij de veldeigenaar, in veel gevallen een gemeente.”

VSG is voorstander van een overgangsperiode van 12 jaar. Als reden noemt VSG dat gemeenten en verenigingen die onlangs in nieuwe velden hebben geïnvesteerd op die manier de verwachte volledige levensduur van 10 jaar kunnen krijgen. Joris en Tomas daarover: ,,Ook bij een overgangsperiode van 6 jaar kun je gebruik maken van de volledige levensduur, als je voor die tijd extra infill materiaal inkoopt en in stock zet.” De ontwikkeling is nu al zover dat een overstap naar alternatieven mogelijk is, zie daarvoor ook onze infill-keuzeladder. Over 6 jaar zijn we nóg veel verder. Twaalf jaar is niet nodig en lijkt ingegeven te zijn vanuit de verkeerde redenen.

Ons appèl: veldeigenaren, neem maatschappelijke verantwoordelijkheid, stap af van het denken in de laagste aanlegprijs en denk verder dan vastgestelde raadsbudgetten. Denk aan ons milieu en kijk naar de totale kosten op de lange termijn. Ons devies: investeer liever in duurzame oplossingen dan in het treffen van beheersmaatregelen.

Wat vindt de markt?

In gesprekken met gemeenten krijgen wij niet de indruk dat er behoefte is aan een langere overgangsperiode. We horen juist dat het gros van de gemeenten vooruit wil en zelf al wenst te kiezen voor een duurzaam alternatief. Gelukkig, want dat heeft uiteindelijk de toekomst.

Wil je meer weten? Neem dan contact op met onze projectleiders Joris van der Cammen (joris.vandercammen@kybys.nl) of Tomas Rongen (tomas.rongen@kybys.nl).

Natuurgrasvelden zijn onze eerste keuze. Dit is echter niet altijd een mogelijkheid bijvoorbeeld door een gebrek aan ruimte of het gewenste aantal speeluren. Wij raden dus altijd aan eerst een goede behoefte- en capaciteitsberekening uit te laten voeren en daar de keus voor natuur- of kunstgras op te baseren. Ook kijken we daarbij naar het beschikbare budget. Vergelijk de aanleg-, renovatie- en onderhoudskosten van een kunstgrasveld maar eens met het onderhoudsbudget van natuurgras. Dat laatste is echt voordeliger.

Mocht non-infill niet passen bij de wensen en middelen van de gemeente, dan zijn er nog andere mogelijkheden. Een populaire natuurlijke infill is kurk, eventueel gecombineerd met kokos, maïskolven of olijfpitten.  Omdat kurk lichter is dan water kan het gaan opdrijven. Daarnaast kan door vergruizing van de kurk de infill gaan compacteren wat de waterdoorlatendheid niet ten goede komt. Door het te combineren met een andere component wordt het geheel wat zwaarder waardoor het beter in de mat blijft zitten, maar ook luchtiger wat goed is voor de waterdoorlatendheid. Kurk heeft zich inmiddels ook in Nederland wel bewezen als een goed alternatief. Maar: als het verbod op polymerische infill ingaat, zal de vraag naar kurk stijgen en daarmee ook de prijzen.

Een nieuwe innovatie is de hout-infill, een volledig natuurlijk product. De eerste pilotvelden zijn in Nederland inmiddels aangelegd, datzelfde geldt voor velden met organische infill. Er is echter een groot nadeel: het is onduidelijk wat de infill doet op lange termijn. Organisch materiaal vergaat uiteindelijk en je wil natuurlijk dat een veld zolang mogelijk meegaat. De ontwikkelingen gaan razendsnel maar de vraag is of dat de juiste weg is. Het ontwikkelen van nieuwe producten is heel duur. Moeten we dan inzetten of alternatieve (organische) infill of juist de non-infill velden gaan door ontwikkelen?

We weten inmiddels dat SBR en TPE risico’s voor de natuur, milieu en onze gezondheid betekenen. Sporttechnisch scoort – met name SBR – nog altijd het beste. Het is veerkrachtig en stabiel. De spelvoordelen van deze infill wegen echter niet meer op tegen de risico’s. Hoewel SBR en TPE nog tot 2029 gebruikt mogen worden, raden wij dat af. Want kun je het als gemeente en vereniging maatschappelijk nog verantwoorden om een product te gebruiken waarvan je weet dat er een verbod komt? En dan hebben we het nog niet eens gehad over de risico’s voor het milieu. Wij vinden daarom van niet en zullen altijd onze infill-keuzeladder hanteren.

Wil je meer weten over onze infill-keuzeladder en onze visie? Kom dan naar de Nationale Sport Vakbeurs. Onze projectleiders gaan graag met je in gesprek en helpen je op weg naar een duurzaam en toekomstbestendig sportveld.