De maand trapte ik af samen met mijn collega’s Mariëlle Wijffelaars en Jasper van Gelder in Waalwijk, voor een bezoek aan de begraafplaatsen die in beheer zijn bij de gemeente en een gesprek met de beheerders.

Begraafplaatsen? Ik hou mij toch alleen bezig met sport? Zo nu en dan maak ik een uitstapje (letterlijk) naar de wereld van begraven. Een voor mij volledig nieuwe wereld, maar stiekem wel heel interessant. Complexe regels en emoties maken dat ik als adviseur moet manoeuvreren tussen wat kan en wat wenselijk is – en dat is soms best een uitdaging.

Na dit uitstapje was het weer sport dat de (avond)klok sloeg. Het sportseizoen is weer begonnen! Dat betekent dat ik weer in gesprek mocht met sportverenigingen – toch wel één van mijn favoriete bezigheden. Dus stapte ik samen met mijn collega Ruan van Doremalen in de auto naar een gemeente voor twee focusgroepen met verenigingen. Niet om de hoek, maar wél aan de kust.

Na twee avonden gesprekken en even bijtanken in het weekend, was het tijd om naar Cranendonck te gaan. Samen met collega Koen de Geus ging ik in gesprek over het tarievenbeleid. Niet het meest spannende onderwerp, maar wel belangrijk.

Nu ik mijn portie sport weer had gehad, was het tijd om naar Borsele te rijden en met de gemeenteraad in gesprek te gaan over de evaluatie van het begraafbeleid. Een beladen gesprek op een fantastische locatie (zie foto 4) met een positieve afloop. De raadsleden waren tevreden met de evaluatie en hebben ons van waardevolle input voorzien voor het opstellen van nieuw beleid.

Alsof dat nog niet genoeg was, startte ik op 1 september voor drie dagen per week bij de Gemeente Peel en Maas als adviseur maatschappelijke ontwikkeling binnen het domein sport. Nu, vijf weken later, weet ik het zeker: niks zo lekker als Limburgse vlaai!